Mooie kans voor een kwetsbaar gebied: Eric Zwennis over de gezamenlijke arbeidsmarktstrategie

Aan tafel met: Eric Zwennis
Eric Zwennis is lid van de Raad van Bestuur van de Zijlen. Hij vertelt over de noodzaak van het vernieuwen van het zorgwerkgeverschap: “Je zou eerder moeten vragen: is het denkbaar dat we niet gaan samenwerken? Het gaat namelijk om een kwetsbaar gebied aan de rand van het land, waar ontvolking plaatsvindt. GZA is daarom een unieke kans voor Noordoost-Groningen. We hebben subsidies van meer dan driehonderd miljoen gekregen voor nieuwbouw, innovatie en een significante bijdrage aan de samenleving. Deze kans heeft zich aangediend, gaat voorbij en komt niet meer terug. We moeten met elkaar optrekken en ons stinkende best doen om er een succes van te maken.” 

Hoe groot is het probleem op de arbeidsmarkt?
“In de provincie Groningen is er bij alle sectoren in totaal, de afgelopen tien jaar al een tekort van tien procent aan onvervulbare vacatures gemeten. Een fors tekort, als dit straks de realiteit wordt. En deze kwestie is niet zomaar opgelost. Want als we het probleem van tekort aan zorgpersoneel gaan verkleinen, verspreidt het probleem zich over andere sectoren. Je kunt het vergelijken met bijvoorbeeld wat er nu met Schiphol aan de hand is. Schiphol gaat beter betalen waardoor het medewerkers aantrekt, maar die medewerkers moeten ergens anders vandaan komen, bijvoorbeeld uit de retail of de horeca waardoor er daar weer tekorten ontstaan. Kortom: het tekort zal groot zijn, maar we weten nog niet precies hoe dat gaat uitpakken. Wel verwachten we een substantieel tekort in de ouderenzorg.”

Als zorgbestuurder ondersteunt u de ambitie en visie van het Groninger Zorg Akkoord om een gezamenlijke arbeidsmarktstrategie neer te zetten. Wat wilt u bereiken met GZA in relatie tot de arbeidsmarkt?
“Het is van belang dat we over ons eigen primaire belang heenstappen en bekijken wat de vraag is in de regio. We willen laten zien dat medewerkers bij ons in de zorg een leven lang betekenisvol werk kunnen doen. Werk dat past bij de medewerker en zijn of haar ambities. Daarom kiezen we kiezen er niet voor dat elke zorgaanbieder afzonderlijk een voorstel maakt, maar ambiëren een gezamenlijk plan, een uniek platform waarmee we een organisatie-overstijgend loopbaanperspectief kunnen bieden en medewerkers kunnen binden en boeien. We moeten elkaar niet beconcurreren maar juist samenwerken om het voor personeel aantrekkelijk te maken.”

Waarom zijn individuele zorgorganisaties beter af als ze de samenwerking aangaan dan wanneer ze het probleem individueel aanpakken?
“Een individuele aanpak bij zorgorganisaties zorgt voor versnippering. De ouderenzorg, thuiszorg en psychiatrische zorg investeren dan los van elkaar in campagnes om medewerkers naar zich toe te trekken. Door het aangaan van de samenwerking zetten we de middelen bij elkaar om campagnes te maken, één helder profiel te vormen en één aanspreekpunt waar medewerkers zich kunnen melden. Daarmee bundelen we de krachten én versterken we onze positie. Voor zowel de medewerker als de zorgvrager. We treden naar buiten met één gezicht: zorgvragers kunnen op één plek informatie krijgen en wij zorgen er vervolgens voor dat je op de juiste plek terechtkomt.”

“Op dit moment onderzoeken we de mogelijkheden sector-breed, om schaarste zo goed mogelijk te verdelen. Want zoals ik al eerder zei, is Noordoost-Groningen een kwetsbaar gebied, waar regionaal werkgeverschap noodzakelijk is. Daarmee bedoel ik bijvoorbeeld het versoepelen van bepaalde beperkingen. Medewerkers die gemakkelijk tussen organisaties kunnen switchen met behoud van opgebouwde arbeidsvoorwaarden en zonder ingewikkelde en onnodige procedures, het gebruikmaken van elkaars ruimtes, een gezamenlijke flexpool én een gezamenlijk opleidingsbeleid.”  

Wat is aantrekkelijk werkgeverschap volgens u?
“Dat er bij de werkgever betekenisvol werk te verrichten is en dat je daarvoor in deze regio goed aan de slag kan met een pakket aan interessante arbeidsvoorwaarden, zonder concurrentie. We moeten zo goed mogelijk aansluiten bij de vraag van een potentiële werknemer. Verschillende antwoorden bieden die passen bij verschillende wensen en behoeftes. Medewerkers moeten goed worden gefaciliteerd in ontwikkeling, door bijvoorbeeld scholing en trainingen te geven, maar dan wel in de eigen regio.”

We spreken over een personeelstekort in de toekomst. Sinds november houdt een werkgroep zich bezig met oplossingsrichtingen om dit op te kunnen vangen. Waarom is het van belang om nu actie te ondernemen?
“Feitelijk hebben we nu al last van de tekorten op arbeidsmarkt. Het is een voorbode van wat er komen gaat. Omdat we er nu al inzitten, is het noodzaak om plannen te smeden. Ook omdat plannen een zekere doorlooptijd en ontwikkeltijd hebben. De plannen die nu zijn voorbereid door de werkgroep, worden bestuurlijk besproken. Met elkaar gaan we vaststellen welke plannen we gaan overnemen. Als we weten wat we willen, gaan we over tot realisatie. We doen dit als een gezamenlijke werkgever. Hiermee doen we ervaring op en dit zal weer leiden tot nieuw inzichten en nieuwe afspraken. Het platform is een plek waar we elkaar blijven ontmoeten, het is iets dat in ontwikkeling blijft. Het is een supermooie kans voor een prachtig en kwetsbaar gebied.”

Wat gaat er nu gebeuren?
“De zorgaanbieders bespreken de komende maanden de plannen en dan gaan we er een klap op geven. Na de zomervakantie gaan we daarmee verder. De kracht van deze benadering is dat alle zorgorganisaties meedoen. Alle neuzen staan in dezelfde richting. De adviezen die worden ontwikkeld, worden met name door personeelsmanagers getoetst. Zij hebben goed zicht op wat er op arbeidsmarkt voltrekt. Met deze plannen verkleinen we het vraagstuk, maar daarmee is het probleem over tien jaar nog niet opgelost. Het voortschrijden van technische mogelijkheden is ook belangrijk. We moeten nadenken wat de technologie hierin voor ons kan betekenen. Het stukje van de oplossing ligt in samenwerking én technologie.”