Wat een jongerennetwerk in de zorg biedt
Hoe kunnen we de jongere medewerker vasthouden in de zorg? Op uitnodiging van het GZA zit een tiental jongeren uit de verschillende GZA-zorgorganisaties met elkaar aan tafel. De praktijk laat zien dat veel jongeren snel uitgekeken zijn op de functie, dat ze jobhoppen en zorgen voor veel verloop. Al vlot gaat het gesprek over wat precies “jong” is en wordt een leeftijdsgrens getrokken in deze focusgroep: 35 jaar. De ideeën komen op tafel en ze worden enthousiast. “Een jongerennetwerk zien we wel zitten.”
De deelnemers zijn onder andere verpleegkundigen, agogisch begeleiders of teamleiders. Ze zijn niet of nauwelijks bekend met het GZA. Wat ze eigenlijk allemaal missen is het contact met leeftijdsgenoten. Om ideeën en gedachten uit te wisselen en elkaar te inspireren. Een jongerennetwerk zien ze wel zitten. Maar hoe moet dat netwerk eruitzien en wat kan het doen? Denk groot en breed en maak je niet druk om de kosten, dat is de opdracht. “Gehoord en gezien worden door de werkgever, dat vinden we belangrijk.” De jongeren zien wat er knelt. Te vaak haakt een onervaren jonge medewerker af. Met signaleren en goede begeleiding kun je dit misschien voorkomen.
Maak het jongerennetwerk persoonlijk, deze wens staat bovenaan.
Ideeën genoeg
Een aandachtfunctionaris voor jongeren. In elke zorgorganisatie één. Het is een idee. Die kan het netwerk bekendheid geven. En zorgen voor de verbinding met elkaar, in je eigen organisatie of met andere. Die verbinding kan worden gezocht in een lerende vorm zoals een cursus of congres. Met een focus op iets in het eigen vakgebied. Bijvoorbeeld technologie, probleemgedrag of de maatschappelijke ontwikkelingen. Zorg voor een “laagdrempelig” persoon. “Waar je tegenaan loopt in het werk, bespreek je soms liever met iemand op grotere afstand.”
“Bij een uitnodiging voor stamppotbuffet zonder een waarom haak ik af.”
Wees duidelijk over de activiteit. Waarom organiseer je dit? Je kunt naast scholing ook denken aan vermaak en gezelligheid. Zoals een vrijdagmiddagborrel. Of je voegt het samen, een symposium met een gezellige nazit. Educatie en gezelligheid is dus een goede combinatie. Een running diner, bij elkaar langsgaan. Interactie op een speelse manier. “Wat vind je het leukst aan jouw werkplek?” Zo’n vraag kun je elkaar stellen en daagt uit. Misschien hoor je wat de ander juist bindt aan de organisatie. “Ik zou wel eens bij de ander op de werkvloer willen kijken.”
Balans tussen werk en privé
Hoe kan een jongerennetwerk succesvol zijn? De focusgroep geeft de voorwaarden aan: houd het persoonlijk en doe het onder werktijd. Het moet niet als extra in eigen tijd voelen. Je kunt ook aan een beloning denken. Zoals accreditatiepunten. Welke communicatiemiddelen moeten ingezet worden om elkaar te ontmoeten? “Doe dit met een persoonlijke uitnodiging, een app en berichten op social media”, vinden de aanwezigen. Verbind er een spel of poll aan zodat deelnemers zelf het onderwerp kiezen. De zorgorganisaties krijgen ook een rol. Zij kunnen alle medewerkers tussen 17 en 35 jaar aanmelden. En bij nieuwkomers en stagiaires geef je aan dat ze automatisch deelnemen aan dit platform. “Start nog eerder, informeer ook de opleidingen over dit netwerk.”
Een 18-jarige denkt echt anders dan een “oudere” jongere
De bereidheid om deel te nemen aan een jongerenbestuur is er. Wel graag met een variatie in leeftijden. Kan de jonge klusjesman ook in het bestuur? Als er op het werk affiniteit is met zorg zou ook dat mogelijk moeten zijn. Die dynamiek moet er zijn. En de functie in het jongerenbestuur wordt het liefst een vacature. Eens per twee maand of per kwartaal een activiteit is een goeie frequentie. Met dit wensenlijstje kan het GZA aan de slag.